غزل شمارهٔ 870
1. تبسمت الزهر والمزن باک
2. و غررت الودق و الدیک حاک
3. نسیم عراقی ندانم چه بادی
4. زمین سپاهان ندانم چه خاکی
5. بدین مشک سائی و عنبر فشانی
6. ایا نفحة الریح روحی فداک
7. ندانم چه نقشی که مثل تو صورت
8. مصور نگردد ز آبی و خاکی
9. ریاض بهشتی بدین روح بخشی
10. چراغ سپهری بدین تابناکی
11. خرد را فریبی و دل را امیدی
12. روانرا حیاتی و تن را هلاکی
13. نه در دل ممکن که در قلب جانی
14. نه از گل مرکب که از روح پاکی
15. مررنا باکناف نجد و بتنا
16. بواد الاراک لعلی اراک
17. چو خواجو بدست ار جام خور آئین
18. اگر مست گلچهر اورنگ تا کی
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده