لینک اشتراک گذاری
کپی شد
خواجوی کرمانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 909

1. ای صبا با بلبل خوشگوی گوی

2. می‌نماید لالهٔ خود روی روی

3. صبحدم در باغ اگر دستت دهد

4. خوش برآ چون سرو و طرف جوی جوی

5. هر زمان کز دوستان یاد آورم

6. خون روان گردد ز چشمم جوی جوی

7. ای تن از جان بر دل چون نال نال

8. وی دل از غم بر تن چون موی موی

9. دست آن شمشاد ساغر گیر گیر

10. سوی آن سرو صنوبر پوی پوی

11. حلقه‌های زلفش از گل برفکن

12. دسته‌های سنبل خوش بوی بوی

13. می‌خورد از جام لعلش باده خون

14. می‌برد ز افعی زلفش موی موی

15. حال چوگان چون نمی‌دانی که چیست

16. ای نصیحت گو بترک گوی گوی

17. چون بوصلت نیست خواجو دسترس

18. باز کن زان دلبر بد خوی خوی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گفت از این نوع شکایت که تو داری سعدی
* درد عشقست ندانم که چه درمان سازم
شعر کامل
سعدی
* سینه را دل چاک می سازد به امید وصال
* پسته را شوق شکر در پوست خندان می کند
شعر کامل
صائب تبریزی
* هر چند که گردید چو کافور مرا موی
* دل سرد نگردید ز دنیا سرمویی
شعر کامل
صائب تبریزی