لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مسعود سعد سلمان_دیوانقطعه ها (فهرست)

شمارهٔ 12 - تأسف بر سپید شدن موی

1. مویم آخر جز از سپید نگشت

2. گر چه اول جز از سیاه نرست

3. رنگ آن سرخ هم نشد گر چند

4. مردم آن را به خون دیده بشست

5. مرد را چون سپید گردد موی

6. تن چو موی سپید گردد سست

7. نادرستی بودش رنگ دوم

8. چون درستیش بود رنگ نخست

9. تن بنه مرگ را حرص خلود

10. از دل خویشتن برون کن چست

11. موی چون نادرست گشت بدان

12. که نمانده است جای موی درست

13. دوزخ جاودانه جست آن کس

14. کز جهانی عمر جاودانی جست

15. پند این مستمند بشنو نیک

16. دل بر آن نه که آن سعادت توست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* هر گه که دل به عشق دهی خوش دمی بود
* در کار خیر حاجت هیچ استخاره نیست
شعر کامل
حافظ
* نخل بالای تو سر تا به قدم شیرین‌ست
* این چه نخل‌ست که هم نازک و هم شیرین‌ست؟
شعر کامل
هلالی جغتایی
* مخند ای نوجوان زنهار بر موی سفید ما
* که این برف پریشان سیر بر هر بام می بارد
شعر کامل
صائب تبریزی