لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مسعود سعد سلمان_دیوانرباعی ها
شمارهٔ 91 : احسان خداوند به من بنده رسید
شمارهٔ 92 : گر تو به سفر شدی نگارا شاید
شمارهٔ 93 : از مال فلک برهنه چون شیرم کرد
شمارهٔ 94 : چون بند تو بنده را همی پند بود
شمارهٔ 95 : گر صبر کنم عمر همی باد شود
شمارهٔ 96 : گر باد هوای کوی سرایت سپرد
شمارهٔ 97 : تا این دل من تو را خریدار آمد
شمارهٔ 98 : تا دل به هوای تو گرفتار آمد
شمارهٔ 99 : سودای تو آتش دلم افزون کرد
شمارهٔ 100 : کارم همه جز مهر تو دلجوی نبود
شمارهٔ 101 : امید وصال چون مرا بفریبد
شمارهٔ 102 : هر مرد که لاف زد شدش مردی باد
شمارهٔ 103 : ای دیده کشد همی ز بی خوابی درد
شمارهٔ 104 : مونس همه شب خیال دلجوی تو بود
شمارهٔ 105 : از باغ طرب گشت گل وصل پدید
شمارهٔ 106 : با من در مهر گرم چون آتش بود
شمارهٔ 107 : چون باره فتح تو به میدان تازد
شمارهٔ 108 : بر عارض نو مشک همی افزاید
شمارهٔ 109 : آنی که ز کبر ما نپسندی مهد
شمارهٔ 110 : در بند تو ای شاه ملکشه باید
شمارهٔ 111 : دل بیش کشد رنج چو دلبر دو شود
شمارهٔ 112 : دوشم چو شب از بنفشه رویی ننمود
شمارهٔ 113 : چون غنچه رهی راز تو در دل دارد
شمارهٔ 114 : گوشم ز تو نشنود بتا جز همه سرد
شمارهٔ 115 : تیری که بزد چرخ مرا پنهان زد
شمارهٔ 116 : ای شاه جهان جهان شد از داد تو شاد
شمارهٔ 117 : ای شاه شبانگاه تو شبگیر شود
شمارهٔ 118 : تا چرخ مرا به چنگ عشق تو سپرد
شمارهٔ 119 : هنگام گل ار به باغ بلبل نبود
شمارهٔ 120 : هر گه که فلک دل مرا ریش کند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چو فندق دهان از سخن بسته بود
* نه چون ما لب از خنده چون پسته بود
شعر کامل
سعدی
* ز شیری که باشد شکارش پلنگ
* چه زاید جز از شیر شرزه به جنگ
شعر کامل
فردوسی
* گفتیم درد تو عشق است و دوا نتوان کرد
* دردم از توست دوا از تو چرا نتوان کرد
شعر کامل
هاتف اصفهانی