محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 142

1. دادم از دست برون دامن دلبر به عبث

2. به گمانهای غلط رفتم از آن در به عبث

3. چهرهٔ عصمت او یافت تغییر به دروغ

4. مشرب عشرت من گشت مکدر به عبث

5. تیره گشت آینهٔ پاکی آن مه به خلاف

6. شد سیه روز من سوخته اختر به عبث

7. بود در قبضهٔ تسخیر من اقلیم وصال

8. ناکهان باختم آن ملک مسخر به عبث

9. وصل هر نقد که در دامن امیدم ریخت

10. من بی صرفه تلف ساختم اکثر به عبث

11. جامهٔ هجر که بر قامت صبر است دراز

12. بر قد خویش بریدم من ابتر به عبث

13. محتشم گر نشد آشفته دماغت ز جنون

14. به چه دادی ز کف آن زلف معنبر به عبث


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* همه بر جای خود ای تازه نهالان چمن
* بنشینید که آن سرو روان برخیزد
شعر کامل
صائب تبریزی
* یک عمر می توان سخن از زلف یار گفت
* در بند آن مباش که مضمون نمانده است
شعر کامل
صائب تبریزی
* عکس خوی بر عارضش بین کآفتاب گرم رو
* در هوای آن عرق تا هست هر روزش تب است
شعر کامل
حافظ