لینک اشتراک گذاری
کپی شد
محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 234

1. ملامت گو که گاهی همچو ماه از روزنت بیند

2. بیاید کاشکی در روزن چشم منت بیند

3. سمن را رعشه درتابد که از باد سحرگاهی

4. براندام چو گل لرزیدن پیراهنت بیند

5. در آغوش خیالت جذبه‌ای می‌خواهد این مخمور

6. که چون آید به خود دست خود اندر گردنت بیند

7. به میزان نظر سنجد گرانیهای حسنت را

8. کسی کاندر خرام آرام چابک توسنت بیند

9. شناسای عیار قلب شاهی ای شهنشه کو

10. که توسن راندن و شاهانه ترکش بستنت بیند

11. تو آن شمعی که در هر محفلی کافروزدت دوران

12. ز آه حاضران صد شعله در پیرامنت بیند

13. رود بر باد گر کشت حیات محتشم زان مه

14. که گرد خوشه چینت را به گرد خرمنت بیند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تا مرا عشق تو تعلیم سخن گفتن کرد
* خلق را ورد زبان مدحت و تحسین من است
شعر کامل
حافظ
* افتاده را دوباره فکندن کمال نیست
* آن را که خاک راه تو شد بر زمین مزن
شعر کامل
صائب تبریزی
* فروتنی است دلیل رسیدگان کمال
* که چون سوار به منزل رسد پیاده شود
شعر کامل
صائب تبریزی