لینک اشتراک گذاری
کپی شد
محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 321

1. آخر ای بی‌رحم حال ناتوان خود بپرس

2. حرف محرومان خویش از محرمان خود بپرس

3. نام دورافتادگان گر رفته از خاطر تو نیز

4. از فراموشان بی‌نام و نشان خود بپرس

5. چون طبیب شهر گوید حرف بیماران عشق

6. گر توان حرفی ز درد ناتوان خود بپرس

7. من نمی‌گویم بپرس از دیگران احوال من

8. از دل بی‌اعتقاد بدگمان خود بپرس

9. شرح آن زاری که من بر آستانت می‌کنم

10. از کسی دیگر مپرس از پاسبان خود بپرس

11. یا مپرس احوال من جائیکه باشد مدعی

12. یا به تغییر زبان از هم زبان خود بپرس

13. محتشم بر آستانت از سگی خود کم نبود

14. حالش آخر از سگان آستان خود بپرس


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مرا در مجلس خوبان سماع انس کی باشد
* که چون سروی برقص آید مرا از رقص وا دارد
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* گر تو خاری همچو خار اندر طلب سرتیز باش
* تا همه خار تو را همچون گل و نسرین کنند
شعر کامل
مولوی
* چو او مرز گیرد بشمشیر تیز
* برانگیزد اندر جهان رستخیز
شعر کامل
فردوسی