لینک اشتراک گذاری
کپی شد
محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 430

1. به دشمن یارئی در قتل خود از یار می‌فهمم

2. اشارتها که هست از هر طرف در کار می‌فهمم

3. ازین بی‌وقت مجلس بر شکستن در هلاک خود

4. نهانی اتفاق یار با اغیار می‌فهمم

5. چو پرکارانه طرح قتل من افکنده آن بدخو

6. که آثار غضب در چهره‌اش دشوار می‌فهمم

7. به می‌خوردن مگر هر دم ز مجلس می‌رود بیرون

8. که پی پرکاری امشب در آن رفتار می‌فهمم

9. چو نرگس بس که امشب یار استغنار کند با من

10. سرش گرمست از پیچیدن دستار می‌فهمم

11. به نامحرم نسیمی دارد آن گل صحبت پنهان

12. من این صورت ز رنگ آن گل رخسار می‌فهمم

13. ز عشق تازه باشد محتشم دیوان نگارنده

14. چو مضمونها که من زان کلک مضمون بار می‌فهمم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گر شمع را ز شعله رهائی است آرزو
* آتش چرا به خرمن پروانه میزند
شعر کامل
پروین اعتصامی
* چون چاک نگردد دل شمشاد که آن زلف
* غیر از دل صد چاک به خود شانه نگیرد
شعر کامل
صائب تبریزی
* عشق یکرنگی تقاضا می کند وین روشن است
* ورنه شمع آتش چرا زد همچو خود پروانه را
شعر کامل
جامی