محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 440

1. گرچه ناچار از درت ای سرو رعنا می‌روم

2. از گرفتاری دلم اینجاست هرجا می‌روم

3. رفتنم را بس که میترسم کسی مانع می‌شود

4. می‌روم امروز و می‌گویم که فردا می‌روم

5. رفته خضر ره ز پیش اما من گم کرده پی

6. هست تا سر می‌کشم یا هست تا پا می‌روم

7. عقل و دین و دل که مخصوصند بهر الفتت

8. می‌گذارم با تو وحشی انس تنها می‌روم

9. می‌روم در پی بلای هجر از یاد وصال

10. اشگم از چشم بلا بین میرود تا می‌روم

11. گفتیم کی خواهی آمد باز حال خود بگو

12. حال من در پردهٔ غیب است حالا می‌روم

13. وای بر من محتشم ز غایت بیچارگی

14. در رهی کانرا نهایت نیست پیدا می‌روم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* در دبستان ریاضت، فرد باطل نیستیم
* صفحه پهلوی ما را بوریا مسطر زده است
شعر کامل
صائب تبریزی
* محتسب نمی‌داند این قدر که صوفی را
* جنس خانگی باشد همچو لعل رمانی
شعر کامل
حافظ
* نان جو خور، در بهشت سیر چشمی سیر کن
* گرد عصیان بهر گندم بر رخ آدم نشست
شعر کامل
صائب تبریزی