محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 453

1. تو کشیده تیغ و مرا هوس که ز قید جان برهانیم

2. به مراد دل برسی اگر به مراد خود برسانیم

3. همه شب چو شمع ستاده‌ام که نشانمت به حریم دل

4. به حریم دل چه شود که اگر بنشینی و بنشانیم

5. چه کنم نظر به مه دگر که ز دل غم تو رود به در

6. که ز دیگران دگران شود به تو بیشتر نگرانیم

7. نیم ارچه وصل تو را سزا به همین خوشم که تو دل ربا

8. سگ خویش خوانیم از وفا سوی خویش اگرچه نخوانیم

9. دل تنگ حوصله خون شود ز ستیزهای زبانیت

10. ز پی ارنه لطف تو دل دهد به کرشمه‌های زبانیم

11. چه نکو حضوری و وحدتی بود از دو جانب اگر تو را

12. من ازین خسان بستان و تو ازین بتان بستانیم

13. گرم از درون بدر افکنی ز برون چو محتشمم مران

14. سگیم به داغ و نشان تو که نخواند از تو برانیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* گرد مشکست که گرد گل رویت بدمید
* یا بنفشه‌ست که پیرامن نسرین بگرفت
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* عالم شهر گو مرا وعظ مگو که نشنوم
* پیر محله گو مرا توبه مده که بشکنم
شعر کامل
سعدی
* چنان به فکر تو در خویشتن فرو رفتیم
* که خشک شد چو سبو دست زیر سر ما را
شعر کامل
صائب تبریزی