لینک اشتراک گذاری
کپی شد
محتشم کاشانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 555

1. مرا به دست غم خود گذاشتی رفتی

2. غم جهان همه بر من گماشتی رفتی

3. سواد خط مژه‌ام زان فراق نامه سترد

4. که در وداع بنامم گذاشتی رفتی

5. دل از وفا به تو می‌داد دست عهد ابد

6. ازو تو عهد گسل واگذاشتی رفتی

7. به غیر حسرت و مردن بری نداد آن تخم

8. که در زمین دل خسته کاشتی رفتی

9. لوای هجر که یک چند بود افکنده

10. تو در شکست غمش برفراشتی رفتی

11. مرا که ابرش ادبار بد به زین ماندم

12. تو زین بر ابلق اقبلال داشتی رفتی

13. دگر به زیستن محتشم امید مدار

14. چنین که در تب مرگش گذاشتی رفتی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* عالم از جای به تعظیم کلامش خیزد
* هر که چون صبح برآرد به تأمل دم را
شعر کامل
صائب تبریزی
* لاله‌اش از سیلیت نیلوفری شد آه آه
* ای معلم شرم از آن رویت نشد رویت سیاه
شعر کامل
وحشی بافقی
* شمع خندید به هر بزم، از آن معنی سوخت
* خنده، بیچاره ندانست که جائی دارد
شعر کامل
پروین اعتصامی