غزل شمارهٔ 1140
1. بیامدیم دگربار چون نسیم بهار
2. برآمدیم چو خورشید با صد استظهار
3. چو آفتاب تموزیم رغم فصل عجوز
4. فکنده غلغل و شادی میانه گلزار
5. هزار فاخته جویان ما که کو کوکو
6. هزار بلبل و طوطی به سوی ما طیار
7. به ماهیان خبر ما رسید در دریا
8. هزار موج برآورد جوش دریابار
9. به ذات پاک خدایی که گوش و هوش دهد
10. که در جهان نگذاریم یک خرد هشیار
11. به مصطفی و به هر چار یار فاضل او
12. که پنج نوبت ما میزنند در اسرار
13. بیامدیم ز مصر و دو صد قطار شکر
14. تو هیچ کار مکن جز که نیشکر مفشار
15. نبات مصر چه حاجت که شمس تبریزی
16. دو صد نبات بریزد ز لفظ شکربار
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده