غزل شمارهٔ 2347
1. خدایا رحمت خود را به من ده
2. دریدی پیرهن تو پیرهن ده
3. مرا صفرای تو سرگشته کردهست
4. ز لطف خود مرا صفراشکن ده
5. اگر عالم به غم خوردن به پای است
6. مده غم را به من با بوالحزن ده
7. خدایا عمر نوح و عمر لقمان
8. و صد چندان بدان خوب ختن ده
9. سهیل روی تو اندر یمن تافت
10. مرا راهی به سوی آن یمن ده
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده