لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2367

1. تا چه عشق است آن صنم را با دل پرخون شده

2. هر زمان گوید که چونی ای دل بی‌چون شده

3. دم به دم او کف خود را از دلم پرخون کند

4. تا ز دست دست او خون دلم جیحون شده

5. نام عاشق بر من و او را ز من خود صبر نیست

6. عشق معشوقم ز حد عشق من افزون شده

7. چونک کردم رو به بالا من بدیدم یک مهی

8. فتنه خورشید گشته آفت گردون شده

9. ذره‌ها اندر هوا و قطره‌ها در بحرها

10. در دماغ عاشقانش باده و افیون شده

11. واعظ عقل اندرآمد من نصیحت کردمش

12. خیز مجلس سرد کردی ای چو افلاطون شده

13. پیش شمس الدین تبریزی برو کز رحمتش

14. مردگان کهنه بینی عاشق و مجنون شده


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چون صدف هرکس که دندان بر سر دندان نهد
* سینه اش بی گفتگو گنجینه دریا شود
شعر کامل
صائب تبریزی
* چون سرو اگر چنانکه سرافرازیت هواست
* چون نی بقصد بی سر و پایان کمر مبند
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* شب فراق که داند که تا سحر چند است
* مگر کسی که به زندان عشق دربند است
شعر کامل
سعدی