لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 2804

1. چون تو آن روبند را از روی چون مه برکنی

2. چون قضای آسمانی توبه‌ها را بشکنی

3. منگر اندر شور و بدمستی من ای نیک عهد

4. بنگر آخر در میی کاندر سرم می‌افکنی

5. اول از دست فراقت عاشقان را تی کنی

6. وآنگه اندر پوستشان تا سر همه در زر کنی

7. مه رخا سیمرغ جانی منزل تو کوه قاف

8. از تو پرسیدن چه حاجت کز کدامین مسکنی

9. چون کلام تو شنید از بخت نفس ناطقه

10. کرد صد اقرار بر خود بهر جهل و الکنی

11. چون ز غیر شمس تبریزی بریدی ای بدن

12. در حریر و در زر و در دیبه و در ادکنی


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گفتی ز خاک بیشترند اهل عشق من
* از خاک بیشتر نه که از خاک کمتریم
شعر کامل
سعدی
* مخدوم شمس دین است تبریز رشک چین است
* اندر بهار حسنش شاخ و شجر به رقص آ
شعر کامل
مولوی
* ای صاحب کرامت شکرانه سلامت
* روزی تفقدی کن درویش بی‌نوا را
شعر کامل
حافظ