غزل شمارهٔ 2875
1. نی تو شکلی دگری سنگ نباشی تو زری
2. سنگ هم بوی برد نیز که زیباگهری
3. دل نهادم که به همسایگیت خانه کنم
4. که بسی نادر و سبز و تر و عالی شجری
5. سبزهها جمله در این سبزی تو محو شوند
6. من چه گویم که تری تو نماند به تری
7. گر چه چون شیر و شکر با همه آمیختهای
8. هیچ عقلی نپذیرد ز تو که زین نفری
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده