لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 484

1. هر آنچ دور کند مر تو را ز دوست بدست

2. به هر چه روی نهی بی‌وی ار نکوست بدست

3. چو مغز خام بود در درون پوست نکوست

4. چو پخته گشت از این پس بدانک پوست بدست

5. درون بیضه چو آن مرغ پر و بال گرفت

6. بدانک بیضه از این پس حجاب اوست بدست

7. به خلق خوب اگر با جهان بسازد کس

8. چو خلق حق نشناسد نه نیک خوست بدست

9. فراق دوست اگر اندک‌ست اندک نیست

10. درون چشم اگر نیم تای موست بدست

11. در این فراق چو عمری به جست و جو بگذشت

12. به وقت مرگ اگر نیز جست و جوست بدست

13. غزل رها کن از این پس صلاح دین را بین

14. از آنک خلعت نو را غزل رفوست بدست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم
* تبسمی کن و جان بین که چون همی‌سپرم
شعر کامل
حافظ
* سعدی به روزگاران مهری نشسته در دل
* بیرون نمی‌توان کرد الا به روزگاران
شعر کامل
سعدی
* یکی درخت گل اندر فضای خلوت ماست
* که سروهای چمن پیش قامتش پستند
شعر کامل
سعدی