لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 497

1. صوفیان آمدند از چپ و راست

2. در به در کو به کو که باده کجاست

3. در صوفی دل‌ست و کویش جان

4. باده صوفیان ز خم خداست

5. سر خم را گشاد ساقی و گفت

6. الصلا هر کسی که عاشق ماست

7. این چنین باده و چنین مستی

8. در همه مذهبی حلال و رواست

9. توبه بشکن که در چنین مجلس

10. از خطا توبه صد هزار خطاست

11. چون شکستی تو زاهدان را نیز

12. الصلا زن که روز روز صلاست

13. مردمت گر ز چشم خویش انداخت

14. مردم چشم عاشقانت جاست

15. گر برفت آب روی کمتر غم

16. جای عاشق برون آب و هواست

17. آشنایان اگر ز ما گشتند

18. غرقه را آشنا در آن دریاست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* راهیست راه عشق که هیچش کناره نیست
* آن جا جز آن که جان بسپارند چاره نیست
شعر کامل
حافظ
* سیل سرشک ما ز دلش کین به درنبرد
* در سنگ خاره قطره باران اثر نکرد
شعر کامل
حافظ
* فکر عشق آتش غم در دل حافظ زد و سوخت
* یار دیرینه ببینید که با یار چه کرد
شعر کامل
حافظ