غزل شمارهٔ 498
1. فعل نیکان محرض نیکیست
2. همچو مطرب که باعث سیکیست
3. بهر تحریض بندگان یزدان
4. از بد و نیک شاکر و شاکیست
5. نکر فرعون و شکر موسی کرد
6. به بهانه ز حال ما حاکیست
7. جنس فرعون هر کی در منیست
8. جنس موسی هر آنک در پاکیست
9. از پی غم یقین همه شادیست
10. و از پی شادی تو غمناکیست
11. خاک باشی گزید احمد از آن
12. شاه معراج و پیک افلاکیست
13. خاک باشی بروید از تو نبات
14. گنج دل یافت آنک او خاکیست
15. ما همه چون یکیم بیمن و تو
16. پس خمش باش این سخن با کیست
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده