مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 498

1. فعل نیکان محرض نیکیست

2. همچو مطرب که باعث سیکیست

3. بهر تحریض بندگان یزدان

4. از بد و نیک شاکر و شاکیست

5. نکر فرعون و شکر موسی کرد

6. به بهانه ز حال ما حاکیست

7. جنس فرعون هر کی در منیست

8. جنس موسی هر آنک در پاکیست

9. از پی غم یقین همه شادیست

10. و از پی شادی تو غمناکیست

11. خاک باشی گزید احمد از آن

12. شاه معراج و پیک افلاکیست

13. خاک باشی بروید از تو نبات

14. گنج دل یافت آنک او خاکیست

15. ما همه چون یکیم بی‌من و تو

16. پس خمش باش این سخن با کیست


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* هیچ دانی که چرا پسته چنان می‌خندد
* زانکه گفتم که بدان پسته دهن می‌مانی
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم
* یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت
شعر کامل
حافظ
* ما را به کوچه غلط انداختن چرا
* دل را بغیر زلف پریشان که می برد
شعر کامل
صائب تبریزی