مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 549

1. آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد

2. مژده دهید باغ را بوی بهار می‌رسد

3. راه دهید یار را آن مه ده چهار را

4. کز رخ نوربخش او نور نثار می‌رسد

5. چاک شدست آسمان غلغله ایست در جهان

6. عنبر و مشک می‌دمد سنجق یار می‌رسد

7. رونق باغ می‌رسد چشم و چراغ می‌رسد

8. غم به کناره می‌رود مه به کنار می‌رسد

9. تیر روانه می‌رود سوی نشانه می‌رود

10. ما چه نشسته‌ایم پس شه ز شکار می‌رسد

11. باغ سلام می‌کند سرو قیام می‌کند

12. سبزه پیاده می‌رود غنچه سوار می‌رسد

13. خلوتیان آسمان تا چه شراب می‌خورند

14. روح خراب و مست شد عقل خمار می‌رسد

15. چون برسی به کوی ما خامشی است خوی ما

16. زان که ز گفت و گوی ما گرد و غبار می‌رسد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مردمی هرگز ز چشم او ندیدم،گر چه من
* می کشم روغن به زور جذبه ازبادام خشک
شعر کامل
صائب تبریزی
* آمد بهار جان‌ها ای شاخ تر به رقص آ
* چون یوسف اندرآمد مصر و شکر به رقص آ
شعر کامل
مولوی
* درین ریاض ترا چشم موشکافی نیست
* وگرنه طره لیلی است بید مجنونش
شعر کامل
صائب تبریزی