مولوی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 768

1. چمنی که جمله گل‌ها به پناه او گریزد

2. که در او خزان نباشد که در او گلی نریزد

3. شجری خوش و خرامان به میانه بیابان

4. که کسی به سایه او چو بخفت مست خیزد

5. فلکی چو آسمان‌ها که بدوست قصد جان‌ها

6. که زحل نیارد آن جا که به زهره برستیزد

7. گهری لطیف کانی به مکان لامکانی

8. بویست اشارت دل چو دو دیده اشک بیزد


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* به هرزه ناله و فریاد ای سپند مکن
* اگر ز سوختگانی صدا بلند مکن
شعر کامل
صائب تبریزی
* مستمع صاحب سخن را بر سر کار آورد
* غنچه خاموش بلبل را به گفتار آورد
شعر کامل
صائب تبریزی
* سعدی آسانست با هر کس گرفتن دوستی
* لیک چون پیوند شد خو باز کردن مشکلست
شعر کامل
سعدی