لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 781 : گر خواب ترا خواجه گرفتار کند
رباعی شمارهٔ 782 : گر در طلبی ز چشمه در بر ناید
رباعی شمارهٔ 783 : گر دریا را همه نهنگان گیرند
رباعی شمارهٔ 784 : گر صبر کنم جامعهٔ جان میسوزد
رباعی شمارهٔ 785 : گر صبر کنم دل از غمت تنگ آید
رباعی شمارهٔ 786 : اگر عاشق را فنا و مردن باشد
رباعی شمارهٔ 787 : گر ما نه همه تنور سوزان باشد
رباعی شمارهٔ 788 : گر مرده شود تن بر خود جاش کنند
رباعی شمارهٔ 789 : گر نگریزی ز ما بنازی چه شود
رباعی شمارهٔ 790 : گر هر دو جهان ز خار غم پر باشد
رباعی شمارهٔ 791 : کس از خم چوگان تو گوئی نبرد
رباعی شمارهٔ 792 : کس واقف آن حضرت شاهانه نشد
رباعی شمارهٔ 793 : کشتی چو به دریای روان میگذرد
رباعی شمارهٔ 794 : گفتم بیتی نگار از من رنجید
رباعی شمارهٔ 795 : گفتم جانی به ترک جان نتوان کرد
رباعی شمارهٔ 796 : گفتم که به من رسید دردت بمزید
رباعی شمارهٔ 797 : گفتم که ز خردی دل من نیست پدید
رباعی شمارهٔ 798 : گفتی که بگو زبان چه محرم باشد
رباعی شمارهٔ 799 : کو پای که او باغ و چمن را شاید
رباعی شمارهٔ 800 : گوید چونی خوشی و در خنده شود
رباعی شمارهٔ 801 : گویند که فردوس برین خواهد بود
رباعی شمارهٔ 802 : کی باشد کین نبش بنوش تو رسد
رباعی شمارهٔ 803 : کی غم خورد آنکه با تو خرم باشد
رباعی شمارهٔ 804 : کی غم خورد آنکه شاد مطلق باشد
رباعی شمارهٔ 805 : کی گفت که آن زندهٔ جاوید بمرد
رباعی شمارهٔ 806 : لبهای تو آنگه که با ستیز بود
رباعی شمارهٔ 807 : لعلیست که او شکر فروشی داند
رباعی شمارهٔ 808 : ما بسته بدیم بند دیگر آمد
رباعی شمارهٔ 809 : هر لحظه میی به جان سرمست دهد
رباعی شمارهٔ 810 : ما می‌خواهیم و دیگران میخواهند

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* حیف است طایری چو تو در خاکدان غم
* زین جا به آشیان وفا می‌فرستمت
شعر کامل
حافظ
* دل که آیینه شاهیست غباری دارد
* از خدا می‌طلبم صحبت روشن رایی
شعر کامل
حافظ
* نه توسن سپهر سراسیمه در رهت
* تا حکمتت گرفته به کف تازیانه ای
شعر کامل
عرفی شیرازی