لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_دیوانرباعی ها
رباعی شمارهٔ 121 : آنجا که توئی همه غم و جنگ و جفاست
رباعی شمارهٔ 122 : آن جان که از او دلبر ما شادانست
رباعی شمارهٔ 123 : آن جاه و جمالی که جهان‌افروز است
رباعی شمارهٔ 124 : آن چشم فراز از پی تاب شده است
رباعی شمارهٔ 125 : آن چشم که خون گشت غم او را جفت است
رباعی شمارهٔ 126 : آن چیست کز او سماعها را شرف است
رباعی شمارهٔ 127 : آن چیست که لذتست از او در صورت
رباعی شمارهٔ 128 : آن خواجه که بار او همه قند تر است
رباعی شمارهٔ 129 : آن دم که مرا بگرد تو دورانست
رباعی شمارهٔ 130 : آن را که بود کار نه زین یارانست
رباعی شمارهٔ 131 : آن را که خدای چون تو یاری داده است
رباعی شمارهٔ 132 : آن را که غمی باشد و بتواند گفت
رباعی شمارهٔ 133 : آن روح که بسته بود در نقش صفات
رباعی شمارهٔ 134 : آن روی ترش نیست چنینش فعل است
رباعی شمارهٔ 135 : آن سایهٔ تو جایگه و خانهٔ ما است
رباعی شمارهٔ 136 : آن شاه که خاک پای او تاج سر است
رباعی شمارهٔ 137 : آن شب که ترا به خواب بینم پیداست
رباعی شمارهٔ 138 : آن شه که ز چاکران بدخو نگریخت
رباعی شمارهٔ 139 : آن عشق مجرد سوی صحرا می‌تاخت
رباعی شمارهٔ 140 : آن قاضی ما چو دیگران قاضی نیست
رباعی شمارهٔ 141 : آنکس که امید یاری غم داده است
رباعی شمارهٔ 142 : آنکس که بروی خواب او رشک پریست
رباعی شمارهٔ 143 : آنکس که ترا به چشم ظاهر دیده است
رباعی شمارهٔ 144 : آنکس که درون سینه را دل پنداشت
رباعی شمارهٔ 145 : آنکس که ز سر عاشقی باخبر است
رباعی شمارهٔ 146 : آنکس که سرت برید غمخوار تو اوست
رباعی شمارهٔ 147 : آنکو ز نهال هوست شبخیزانست
رباعی شمارهٔ 148 : آن نور مبین که در جبین ما هست
رباعی شمارهٔ 149 : آواز تو ارمغان نفخ صور است
رباعی شمارهٔ 150 : از بسکه دل تو دام حیلت افراخت

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* به پوشیدن ستر درویش کوش
* که ستر خدایت بود پرده پوش
شعر کامل
سعدی
* از آن به دیر مغانم عزیز می‌دارند
* که آتشی که نمیرد همیشه در دل ماست
شعر کامل
حافظ
* مرغ با پر می‌پرد تا آشیان
* پر مردم همتست ای مردمان
شعر کامل
مولوی