مولوی_مثنوی معنویدفتر اول (فهرست)

شماره 111 - قصهٔ اعرابی درویش و ماجرای زن با او به سبب قلت و درویشی

1. یک شب اعرابی زنی مر شوی را

2. گفت و از حد برد گفت و گوی را

3. کین همه فقر و جفا ما می‌کشیم

4. جمله عالم در خوشی ما ناخوشیم

5. نان‌مان نه نان خورش‌مان درد و رشک

6. کوزه‌مان نه آب‌مان از دیده اشک

7. جامهٔ ما روز تاب آفتاب

8. شب نهالین و لحاف از ماهتاب

9. قرص مه را قرص نان پنداشته

10. دست سوی آسمان برداشته

11. ننگ درویشان ز درویشی ما

12. روز شب از روزی اندیشی ما

13. خویش و بیگانه شده از ما رمان

14. بر مثال سامری از مردمان

15. گر بخواهم از کسی یک مشت نسک

16. مر مرا گوید خمش کن مرگ و جسک

17. مر عرب را فخر غزوست و عطا

18. در عرب تو همچو اندر خط خطا

19. چه غزا ما بی‌غزا خود کشته‌ایم

20. ما به تیغ فقر بی سر گشته‌ایم

21. چه عطا ما بر گدایی می‌تنیم

22. مر مگس را در هوا رگ می‌زنیم

23. گر کسی مهمان رسد گر من منم

24. شب بخسپد دلقش از تن بر کنم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سنبل زلف از رخش تا برکنار افتاده است
* گل چو تقویم کهن از اعتبار افتاده است
شعر کامل
صائب تبریزی
* مبین به سیب زنخدان که چاه در راه است
* کجا همی‌روی ای دل بدین شتاب کجا
شعر کامل
حافظ
* ز دور یاسمنت سبزه سر نکرده هنوز
* بنفشه از سمنت سربدر نکرده هنوز
شعر کامل
محتشم کاشانی