لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_مثنوی معنویدفتر اول (فهرست)

شماره 120

1. مرد زان گفتن پیشمان شد چنان

2. کز عوانی ساعت مردن عوان

3. گفت خصم جان جان چون آمدم

4. بر سر جان من لگدها چون زدم

5. چون قضا آید فرو پوشد بصر

6. تا نداند عقل ما پا را ز سر

7. چون قضا بگذشت خود را می‌خورد

8. پرده بدریده گریبان می‌درد

9. مرد گفت ای زن پیشمان می‌شوم

10. گر بدم کافر مسلمان می‌شوم

11. من گنه‌کار توم رحمی بکن

12. بر مکن یکبارگیم از بیخ و بن

13. کافر پیر ار پشیمان می‌شود

14. چونک عذر آرد مسلمان می‌شود

15. حضرت پر رحمتست و پر کرم

16. عاشق او هم وجود و هم عدم

17. کفر و ایمان عاشق آن کبریا

18. مس و نقره بندهٔ آن کیمیا


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* ابجد عشق مجاز از نونیازان خوشنماست
* پیر گشتی واگذار این بازی طفلانه را
شعر کامل
صائب تبریزی
* داغ مجنون بیابان گرد دارد بر جگر
* لاله ای کز سینه صحرا و هامون می دمد
شعر کامل
صائب تبریزی
* به زیورها بیارایند وقتی خوبرویان را
* تو سیمین تن چنان خوبی که زیورها بیارایی
شعر کامل
سعدی