لینک اشتراک گذاری
کپی شد
مولوی_مثنوی معنویدفتر اول (فهرست)

شماره 19 - فهم کردن حاذقان نصاری مکر وزیر را

1. هر که صاحب ذوق بود از گفت او

2. لذتی می‌دید و تلخی جفت او

3. نکته‌ها می‌گفت او آمیخته

4. در جلاب قند زهری ریخته

5. ظاهرش می‌گفت در ره چست شو

6. وز اثر می‌گفت جان را سست شو

7. ظاهر نقره گر اسپیدست و نو

8. دست و جامه می سیه گردد ازو

9. آتش ار چه سرخ رویست از شرر

10. تو ز فعل او سیه کاری نگر

11. برق اگر نوری نماید در نظر

12. لیک هست از خاصیت دزد بصر

13. هر که جز آگاه و صاحب ذوق بود

14. گفت او در گردن او طوق بود

15. مدتی شش سال در هجران شاه

16. شد وزیر اتباع عیسی را پناه

17. دین و دل را کل بدو بسپرد خلق

18. پیش امر و حکم او می‌مرد خلق


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* گفتا که کیست بر در گفتم کمین غلامت
* گفتا چه کار داری گفتم مها سلامت
شعر کامل
مولوی
* گهی زلفش پریشان می‌کند یک دشت سنبل را
* گهی رخسارش آتش می‌زند یک باغ نسرین را
شعر کامل
فروغی بسطامی
* به آغاز گنج است و فرجام رنج
* پس از رنج رفتن ز جای سپنچ
شعر کامل
فردوسی