مولوی_مثنوی معنویدفتر سوم (فهرست)

شماره 207 - جواب طعنه‌زننده در مثنوی از قصور فهم خود

1. ای سگ طاعن تو عو عو می‌کنی

2. طعن قرآن را برون‌شو می‌کنی

3. این نه آن شیرست کز وی جان بری

4. یا ز پنجهٔ قهر او ایمان بری

5. تا قیامت می‌زند قرآن ندی

6. ای گروهی جهل را گشته فدی

7. که مرا افسانه می‌پنداشتید

8. تخم طعن و کافری می‌کاشتید

9. خود بدیدیت آنک طعنه می‌زدیت

10. که شما فانی و افسانه بدیت

11. من کلام حقم و قایم به ذات

12. قوت جان جان و یاقوت زکات

13. نور خورشیدم فتاده بر شما

14. لیک از خورشید ناگشته جدا

15. نک منم ینبوع آن آب حیات

16. تا رهانم عاشقان را از ممات

17. گر چنان گند آزتان ننگیختی

18. جرعه‌ای بر گورتان حق ریختی

19. نه بگیرم گفت و پند آن حکیم

20. دل نگردانم بهر طعنی سقیم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* ملامتگوی بی‌حاصل ترنج از دست نشناسد
* در آن معرض که چون یوسف جمال از پرده بنمایی
شعر کامل
سعدی
* کبوتری که نیاید به زیر پنجهٔ شاه
* سرش ز دست قضا پایمال شاهین باد
شعر کامل
فروغی بسطامی
* از خدا می طلبم عمر درازی چون زلف
* که به تفصیل نظر بر خط و خال تو کنم
شعر کامل
صائب تبریزی