مولوی_مثنوی معنویدفتر چهارم (فهرست)

شماره 100 - بیان این خبر کی کلموا الناس علی قدر عقولهم لا علی قدر عقولکم حتی لا یکذبوا الله و رسوله

1. چونک با کودک سر و کارم فتاد

2. هم زبان کودکان باید گشاد

3. که برو کتاب تا مرغت خرم

4. یا مویز و جوز و فستق آورم

5. جز شباب تن نمی‌دانی به کیر

6. این جوانی را بگیر ای خر شعیر

7. هیچ آژنگی نیفتد بر رخت

8. تازه ماند آن شباب فرخت

9. نه نژند پیریت آید برو

10. نه قد چون سرو تو گردد دوتو

11. نه شود زور جوانی از تو کم

12. نه به دندانها خللها یا الم

13. نه کمی در شهوت و طمث و بعال

14. که زنان را آید از ضعفت ملال

15. آنچنان بگشایدت فر شباب

16. که گشود آن مژدهٔ عکاشه باب


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* انصاف نیست پیش تو گفتن حدیث خویش
* من عهد می‌کنم که نگویم دگر سخن
شعر کامل
سعدی
* ای که دستت می‌رسد کاری بکن
* پیش از آن کز تو نیاید هیچ کار
شعر کامل
سعدی
* نخواستم که بگویم حدیث عشق و چه حاجت
* که آب دیده سرخم بگفت و چهره زردم
شعر کامل
سعدی