مولوی_مثنوی معنویدفتر چهارم (فهرست)

شماره 100 - بیان این خبر کی کلموا الناس علی قدر عقولهم لا علی قدر عقولکم حتی لا یکذبوا الله و رسوله

1. چونک با کودک سر و کارم فتاد

2. هم زبان کودکان باید گشاد

3. که برو کتاب تا مرغت خرم

4. یا مویز و جوز و فستق آورم

5. جز شباب تن نمی‌دانی به کیر

6. این جوانی را بگیر ای خر شعیر

7. هیچ آژنگی نیفتد بر رخت

8. تازه ماند آن شباب فرخت

9. نه نژند پیریت آید برو

10. نه قد چون سرو تو گردد دوتو

11. نه شود زور جوانی از تو کم

12. نه به دندانها خللها یا الم

13. نه کمی در شهوت و طمث و بعال

14. که زنان را آید از ضعفت ملال

15. آنچنان بگشایدت فر شباب

16. که گشود آن مژدهٔ عکاشه باب


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* کمی نیست در بخشش دادگر
* فزونی بخوردست انده مخور
شعر کامل
فردوسی
* ز سحر چشم تو شاهین پنجهٔ شاهم
* ز بند زلف تو زنجیر گردن شیرم
شعر کامل
فروغی بسطامی
* لعلی از کان مروت برنیامد سال‌هاست
* تابش خورشید و سعی باد و باران را چه شد
شعر کامل
حافظ