غزل شمارهٔ 130
1. علی صدغ لیلی تهب النسیم
2. از این غصه دل اوفتاده دو نیم
3. هر آنکس که چشم ترا دید و گفت
4. الا ان هذا لسحر عظیم
5. رقیبش بما بر سر خشم بود
6. قنا ربنا ذالعذاب الالیم
7. بهاران شد و میدمد گل ز شاخ
8. فدعنی و کاساً رحیقاً ندیم
9. چو مردم بخاکم فشانید می
10. لیحیی المرام العظام الرمیم
11. فتاده است اسرار شورم بسر
12. بذکری لسملی و عهد قدیم
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده