لینک اشتراک گذاری
کپی شد
ملا هادی سبزواری_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 1 : الا یا ایها الورقی ثری تثوی اطلعن عنها
غزل شمارهٔ 2 : ای که پنداری که نبود حشمت و جاهی ترا
غزل شمارهٔ 3 : تغییری ای صنم بده اطوار خویش را
غزل شمارهٔ 4 : رشتهٔ تسبیح بگسستیم ما
غزل شمارهٔ 5 : دل بسته نقش چهرهٔ دلدار خویش را
غزل شمارهٔ 6 : از آن زلف پریشانیم چون سنبل پریشانها
غزل شمارهٔ 7 : ای قد تو سرو بوستانها
غزل شمارهٔ 8 : گرفته سبزه و گل روی صحرا
غزل شمارهٔ 9 : ای نام خوش تو بر زبان ها
غزل شمارهٔ 10 : تا جان بتن آید بیا احوالپرس این خسته را
غزل شمارهٔ 11 : آمده از خود بتنگ کو سردار فنا
غزل شمارهٔ 12 : ایزد بسرشت چون گل ما
غزل شمارهٔ 13 : گرمه من برافکند از رخ خود نقاب را
غزل شمارهٔ 14 : بشکست بسنگ کین پر ما
غزل شمارهٔ 15 : کمان شد قامتم از بس کشیدم بار محنتها
غزل شمارهٔ 16 : شهنشهی طلبی باش چاکر فقرا
غزل شمارهٔ 17 : الا یا نفس قد زموالمطا یا
غزل شمارهٔ 18 : وجودش بس ز حق دارد مزایا
غزل شمارهٔ 19 : گر پریشان حالم او داند لسان حال را
غزل شمارهٔ 20 : الهی بر دلم ابواب تسلیم و رضا بگشا
غزل شمارهٔ 21 : سینه بشوی از علوم زاده سینا
غزل شمارهٔ 22 : دور از شاه خراسان در بلا
غزل شمارهٔ 23 : صبا از ما بگو آن بیوفا را
غزل شمارهٔ 24 : اختران پرتو مشکوة دل انور ما
غزل شمارهٔ 25 : تا شدی آینهٔ مهر رخت سینهٔ ما
غزل شمارهٔ 26 : اصحبوا العشق ایها الا صحاب
غزل شمارهٔ 27 : فتادهایم ز غم روزگار درگرداب
غزل شمارهٔ 28 : ای ماه جبین سیم غبغب
غزل شمارهٔ 29 : پیوسته مرا ز غم تب و تاب
غزل شمارهٔ 30 : جلوه گر در پرده آمد آفتاب

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* باد نوروز که بوی گل و سنبل دارد
* لطف این باد ندارد که تو می‌پیمایی
شعر کامل
سعدی
* بیا و اشک مرا چاره کن که همچو حباب
* بروی آب بود منزلی که من دارم
شعر کامل
رهی معیری
* بود از موی سفید امید بیداری مرا
* بالش پرگشت آن هم بهر خواب غفلتم
شعر کامل
صائب تبریزی