لینک اشتراک گذاری
کپی شد
ملا هادی سبزواری_دیوانغزل ها
غزل شمارهٔ 31 : دل و جانم فدای حضرت دوست
غزل شمارهٔ 32 : باز بلبل لحن موسیقار داشت
غزل شمارهٔ 33 : ره و رهبر دلا محبت اوست
غزل شمارهٔ 34 : جرعهٔ ما را ز لعل می پرستش مشکل است
غزل شمارهٔ 35 : ای من فدای عاشقی هرچندخونخوارمن است
غزل شمارهٔ 36 : به چار سوق طریقت بجز متاع محبت
غزل شمارهٔ 37 : ای به رَهِ جستجوی نعره زنان دوست دوست
غزل شمارهٔ 38 : گردی از آن رهگذرم آرزوست
غزل شمارهٔ 39 : خانهٔ دل حریم خلوت اوست
غزل شمارهٔ 40 : شهر پر آشوب و غارت دل و دین است
غزل شمارهٔ 41 : دمی نه کار زوی مرگ بر زبانم نیست
غزل شمارهٔ 42 : شورش عشق تو درهیچ سری نیست که نیست
غزل شمارهٔ 43 : ای از صفات گشته هویدا همه صفات
غزل شمارهٔ 44 : خرامد از برم آن قد و قامت
غزل شمارهٔ 45 : نی رحم ترا باین فکار است
غزل شمارهٔ 46 : خطت دمیدو هنوزت سری ز ناز گرانست
غزل شمارهٔ 47 : آن شاه که گاهی نظری سوی گدا داشت
غزل شمارهٔ 48 : سینه پر ناله و لب خاموش است
غزل شمارهٔ 49 : ای آفت جان ها خم ابروی کمندت
غزل شمارهٔ 50 : دل و دین بتی نامسلمان گرفت
غزل شمارهٔ 51 : ای دل نخوری محنت و اندوه که چندت
غزل شمارهٔ 52 : گل آمد بلبلان را این پیام است
غزل شمارهٔ 53 : دل ز محنت شده خون جام می ناب کجاست
غزل شمارهٔ 54 : باغ و گل و مل همه مهیاست
غزل شمارهٔ 55 : هندوی خال رخش باج ز عنبر گرفت
غزل شمارهٔ 56 : باز یار بیوفای ما سر یاریش نیست
غزل شمارهٔ 57 : گودست کشد از ناز این نرگس طنّازت
غزل شمارهٔ 58 : شبی دارم دراز و تیره همچون تار گیسویت
غزل شمارهٔ 59 : مرا از عشق دل لبریز خون است
غزل شمارهٔ 60 : ای قبلهٔ حاجات ملک طرف کلاهت

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* چو درخت قامتش دید صبا به هم برآمد
* ز چمن نرست سروی که ز بیخ برنکندش
شعر کامل
سعدی
* به روز مرگ چو تابوت من روان باشد
* گمان مبر که مرا درد این جهان باشد
شعر کامل
مولوی
* شب تیره بلبل نخسپد همی
* گل از باد و باران بجنبد همی
شعر کامل
فردوسی