غزل شمارهٔ 46
1. خطت دمیدو هنوزت سری ز ناز گرانست
2. که بر رخ تو خط بندگی ساده رخانست
3. فتاده سلسله بر پای دل درآن خم گیسو
4. خوش آن دلی که دراین حلقهاش سری بمیانست
5. ز دست دوست دشمن نوازچون نخورم خون
6. که نیست با من مسکین چنانکه بادگرانست
7. چوباد عمر گذشت و مرابخاک ره او
8. هنوز دیدهٔ امید باز و دل نگرانست
9. چونقطه دایره محنتم محیط چو پرگار
10. بدور من غم دوران مدام در دورانست
11. ز داغ هجر چنانم که گر بباغ جنانم
12. بدیده هر سر برگیش بی تو نوک سنانست
13. کند کمان بکمین زه زهی سعادت صیدی
14. که شوخ غمزه و ابروی اوش تیر و کمانست
15. رسید موسم اردی بهشت ساقی گلرخ
16. بیار بادهٔ گل فام اگرچه خود رمضانست
17. گدای پیر مغان راز خسروی چه تفاخر
18. که ملک و شوکت شانس بدیده شوکه نشانست
19. خدایرا مددی خضر راه وهادی اسرار
20. دلیل راه شو اورا که او ز نو سفرانست
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده