غزل شمارهٔ 151
1. از باده مغز تر کن و آن یار نغز جو
2. تا سر رود بسر رو و تا پا بپا بپو
3. بر نقش ما سوا خط بطلان بیا بکش
4. از لوح دل محبت اغیار رو بشو
5. یاران ز باده سرخوش و در سر ترا خمار
6. جامی بزن بطرف چمن نوگلی ببو
7. چون یاد دوست میرود اندر ملامتم
8. ای مدعی هر آنچه توانی بگو بگو
9. خاصان و عامیان همه را شور او بسر
10. ترسا و پارسا همه را رو بسوی او
11. در دیر و در حرم بکنشت و کلیسیا
12. در جستجوش ره سپر اسرار کو بکو
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده