قصیدهٔ شمارهٔ 112
1. نگه کن زده صف دو انبوه لشکر
2. یکی را یکی ایستاده برابر
3. نه آن جای این را نه این جای آن را
4. بگردند هردو به هردو صف اندر
5. به دو سوی صف دو برادر مبارز
6. ابا هر یکی پنج فرزند در خور
7. رسولی شغب کو میان دو صفشان
8. دوان زین برادر سوی آن برادر
9. رسولی که پیغام او از پس او
10. همی ماند اندر میان دو لشکر
11. کنند آتشی هر دو لشکر ولیکن
12. همه روی بر روی بنهند یکسر
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده