شمارهٔ 1009
1. جانِ من و عقلِ من و هوشِ من
2. هر سه به یک ره شده فرتوشِ من
3. صاعقۀ عشق درآمد بسوخت
4. خوابِ من وخوردِ من و توشِ من
5. بر رهِ امید و ندای نجات
6. چند بود چشمِ من و گوشِ من
7. ساقیِ خم خانۀ وحدت کجاست
8. تا بنهد بر کفِ من نوشِ من
9. تا نکند دوست نظر ضایع است
10. سعیِ من و جهدِ من و کوشِ من
11. آه که نتوان به کسی باز گفت
12. زآن که ببردهاست زمن هوشِ من
13. سروِ روانی که نگنجد ز قدر
14. در همه عالم نه در آغوشِ من
15. قدرِ من امروز چه دانی که قدر
16. باز ندانی ز شبِ دوشِ من
17. عیبِ نزاری چه کنی کاین عَلَم
18. عشق ز مبداء زده بر دوشِ من
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده