شمارهٔ 228
1. آن را که در فراق صبوری میسرست
2. عشقش همیشه بر هوس دل مقدر است
3. در عشق سوز باید و با سوز درد دل
4. آری هوس نه عشق بود کار دیگرست
5. عشق مجاز را ز حقیقت توان شناخت
6. آواز نوحهگر نه چو فریاد مادرست
7. آه از دلی که جان گرامی به عشق داد
8. با جان رفته آتش سوداش در برست
9. میسوزد و هنوز همان عاشق است زار
10. میمیرد و هنوز همان مهرپرورست
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده