غزل شمارۀ 160
1. چه شور بود؟ که عشقت به من کرامت کرد
2. که نارسیده قیامت دلم قیامت کرد
3. حدیث من که از مجموعۀ وفای تو خواند؟
4. که نه به خون دل و دیده اش علامت کرد
5. به کعبۀ دل من عاشقان نماز آرند
6. که قبله شد صنم و برهمن امامت کرد
7. به هر نماز کنم صدهزار سجدۀ شکر
8. که در دیار تو دل، نیّت اقامت کرد
9. قضای كفر ادا می کنم که بر من عشق
10. نماز و طاعت صدساله را غرامت کرد
11. نثار دیده تصدّق دهم که بخت جوان
12. به کوی زهد و ریا نوبر ندامت کرد
13. مزاج عشق نظیری حریص و سودایی است
14. درین معامله نتوان تو را ملامت کرد
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده