غزل شمارۀ 199
1. به دل ز شوق تو چون ناله در سماع آید
2. اجابت از در و بامم به استماع آید
3. میی است در خم شوقم که گر به جوش رود
4. هزار ذرّه و پروانه در سماع آید
5. چنان به نالش من روزگار خوش دارد
6. که گر خموش شوم به سر نزاع آید
7. به بيع عشوه برم جان که مست ناز مرا
8. اهانتی است که خود بر سر متاع آید
9. بجاست نالۀ مرغ چمن که گل به شتاب
10. چنان رود که مگر از پی وداع آید
11. چسان فسانۀ بلبل برم به درد سرش
12. سریست آنکه ز بوی گلش صداع آید
13. سر از اطاعت فرمان کشم جم و کی را
14. که بنده یی که مطيع تو شد مطاع آید
15. نمونه ای ز وصال تو و نمایش ماست
16. که ذرّه در نظر از هستی شعاع آید
17. به صبر داد نظیری قرار، فرمان ده
18. که غم به بدعت و هجران به اختراع آید
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده