غزل شمارۀ 22
1. چند از مؤذّن بشنوم توحید شرک آمیز را
2. کو عشق تا یک سو نهم شرع خلاف انگیز را
3. ذکر شب و ورد سحر نی حال بخشد نی اثر
4. خواهم بزنّاری دهم تسبیح دست آویز را
5. ترک شراب و شاهدم بیمار کردست ای طبیب
6. صحّت نخواهم یافتن تا نشکنم پرهیز را
7. خاکی به باد آمیخته گردی ز جا انگیخته
8. آبی به مژگان می زنم گرد غبارانگیز را
9. نی عشق افزاید بر این نی مهر زیبد بیش ازین
10. کی مانده ظرف قطره یی پیمانۀ لبریز را
11. پیوسته ابرو در کشش همواره مژگان در زدن
12. تا کی کسی بر دل خورد این دشنه های تیز را
13. سیری نظیری زین چمن کز کهنگی گشتی خشن
14. در باغ نرمی بین به هم خار و گُلِ نوخیز را
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده