غزل شمارۀ 394
1. نگشت دامن گردی درین بیابان چاک
2. درون نتاخت سواری درین جهان چالاک
3. اگر مسیح و شی پای در رکاب کند
4. به مرگ بازنداریم دستش از فتراک
5. کجا رسیم درین تیره شب خدا داند
6. به یک دو گام فتادیم در هزار مغاک
7. به مسکنت بنشینیم تا قبول کنند
8. طفیلیان سر خوان خواجۀ لولاک
9. به فتوی خرد پارسا طلاق دهیم
10. اگر هزار ببخشند مهر دختر تاک
11. به گریه دیده ز آلودگی فرو شوییم
12. که پاک را نتوان دید جز به دیدۀ پاک
13. فریب نغمه و ساغر خورم معاذالله
14. به قول مطرب و ساقی روم ز جا حاشاک
15. خلاف در سر ما طرّۀ تو آشفته
16. گنه ز جانب ما چهرۀ تو آتشناک
17. چه تلخی است که در نشئه محبّت ماست
18. که زهر خندهات افعی و ماند از تریاک
19. ازین نشاط که در خاطرى نظیری را
20. عجب نباشد اگر گل برویدش از خاک
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده