غزل شمارۀ 64
1. عشق دهد با دل شوریده تاب
2. پرورش ذرّه کندآفتاب
3. کم نشود سوز دل از سیل اشک
4. آتش سودا ننشیند به آب
5. آه که عاشق کشد از خامی است
6. دود کند دل چو نباشد کباب
7. با سخن تلخ تبسّم خوش است
8. نشئه دهد شهد چو گردد شراب
9. دیر رود جان که تویی در دلم
10. شعله کند بر سر شمع اضطراب
11. در شب هجران نبود روشنی
12. گرچه بود تا به سحر ماهتاب
13. دیده نظیری نشناسد رخش
14. بس که گدازد نگهم از حجاب
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده