لینک اشتراک گذاری
کپی شد
عبید زاکانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 17

1. رمید صبر و دل از من چو دلنواز برفت

2. چه چاره سازم از این پس چو چاره‌ساز برفت

3. سوار گشته و عمدا گرفته باز به دست

4. نموده روی به بیچارگان و باز برفت

5. به گریه چشمهٔ چشم بریخت چندان خون

6. که کهنه خرقهٔ سالوسم از نماز برفت

7. جز از خیال قد و زلف یار و قصهٔ شوق

8. دگر ز خاطرم اندیشهٔ دراز برفت

9. ز منع خلق از این بیش محترز بودم

10. کنون حدیث من از حد احتراز برفت

11. دریغ و درد که در هجر یار و غصهٔ دهر

12. برفت عمر و حقیقت که بر مجاز برفت

13. عبید چون جرست ناله سود می‌نکند

14. چو کاروان جرس جمله بیجواز برفت


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* پندم مده ای دوست که دیوانه سرمست
* هرگز به سخن عاقل و هشیار نباشد
شعر کامل
سعدی
* چون طره عنبر شکنش در شکن افتد
* از سنبل تر سلسله برنسترن افتد
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد
* نهال دشمنی برکن که رنج بی‌شمار آرد
شعر کامل
حافظ