عبید زاکانی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 81

1. منم اسیر و پریشان ز یار خود محروم

2. غریب شهر کسان و ز دیار خود محروم

3. به درد و رنج فرومانده و ز دوا نومید

4. نشسته در غم و از غمگسار خود محروم

5. گزیده صحبت بیگانگان و نااهلان

6. ز قوم و کشور و ایل و تبار خود محروم

7. ز روزگار مرا بهره نیست جز حرمان

8. مباد هیچکس از روزگار خود محروم

9. ز آه سینه بسوزم اگر شوم نفسی

10. ز سیل این مژهٔ سیل بار خود محروم

11. ز هر بدی که به من میرسد بتر زان نیست

12. که مانده‌ام ز خداوندگار خود محروم

13. امید هست عبید آنکه عاقبت نشوم

14. ز لطف و رحمت پروردگار خود محروم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* چه جای شکر و شکایت ز نقش نیک و بد است
* چو بر صحیفه هستی رقم نخواهد ماند
شعر کامل
حافظ
* تا همی سرخ بود همچو گل سرخ عقیق
* تا همی زرد بودهمچو گل زرد زریر
شعر کامل
فرخی سیستانی
* نه چمن شکوفه‌ای رست چو روی دلستانت
* نه صبا صنوبری یافت چو قامت بلندت
شعر کامل
سعدی