غزل شمارهٔ 288
1. فرش زمردین به زمین در کشیدهاند
2. و آنگه برو، ز گل، علم زر کشیدهاند
3. دوشیزگان باغ طبقهای سیم و زر
4. بر سر نهاده، پیش صنوبر کشیدهاند
5. آن سبزهای سایه نشین بین، که پیش گل
6. دامن ز ماهتاب وز خور در کشیدهاند
7. گلها به دستیاری نم شاخ سبزه را
8. از خاک بر گرفته و در بر کشیدهاند
9. بر لوح خاک صورت کرسی لاله را
10. گویی که عرشیان به قلم بر کشیدهاند
11. خط بنفشه گرد رخ شاهدان باغ
12. هم تازه نقش بسته و هم تر کشیدهاند
13. شب را و روز را به ترازوی مهر و ماه
14. دریاب تا: چگونه برابر کشیدهاند؟
15. مرغان صبح خیز چو عشاق اشک ریز
16. در پردههای تیز فغان در کشیدهاند
17. ترکان گل ز راوق شبنم شراب صرف
18. در جام لاله کرده و اندر کشیدهاند
19. بر روی سوسن از خط رنگین نگاه کن
20. کز سیم و لاجورد و معصفر کشیدهاند؟
21. با سروشان اگر نه خلافیست در ضمیر
22. این بیدها ز بهر چه خنجر کشیدهاند؟
23. ای باغبان، به سرزنش بید و سرو کوش
24. تا خود چرا ز خط چمن سر کشیده اند
25. خرم دل آن کسان که درین دم به یاد دوست
26. چون اوحدی نشسته و ساغر کشیدهاند
بعدیقبلی
هیچ نظری ثبت نشده