لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 292

1. دوشم از کوی مغان دست به دست آوردند

2. از خرابات سوی صومعه مست آوردند

3. هیچ می‌خواره ندارد طمع حور و بهشت

4. این بشارت به من باده پرست آوردند

5. ساقیانش، ز می عشق چو گردیدم مست

6. به می دیگرم از نیست به هست آوردند

7. زلف و خال و خط خوبان همه رنجست، آنها

8. از کجا این همه تشویش به دست آوردند؟

9. این شگرفان که نگنجند در آفاق از حسن

10. در چنین سینهٔ تنگ از چه نشست آوردند؟

11. قلب سالوس و ریا را نشکستند درست

12. مگر این قوم که در زلف شکست آوردند

13. اوحدی را چو ازین دایره دیدند برون

14. زود در حلقهٔ آن زلف چو شست آوردند


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* مهر جمالش از دلِ ویرانه کی شود
* سودای شمع از سیر پروانه کی شود
شعر کامل
جامی
* جز شب و روز مکرر در بساطش هیچ نیست
* عمرها زیر فلک چون خضر اگر پاید کسی
شعر کامل
صائب تبریزی
* رزق ما آید به پای میهمان از خوان غیب
* میزبان ماست هر کس می شود مهمان ما
شعر کامل
صائب تبریزی