اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 345

1. ای کون و مکان از تو، اندر چه مکانی خود؟

2. مثل تو نمی‌یابم، آخر به چه مانی خود؟

3. هر کس که تو می‌بینی حالی بتو می‌گوید:

4. من هیچ نمی‌گویم، دانم که تو دانی خود

5. چون ز آتش آن شادی رنگیم نیفزودی

6. زین دود که بر کردی رنگی برسانی خود

7. من فاش همی دیدم روی تو ز هر رویی

8. اکنون چو نظر کردم از دیده نهانی خود

9. کس را چو نمی‌خواهی کاگه شود از حالت

10. خواهی که نماند کس، تا شاد بمانی خود

11. همراه شوی با ما و آنگاه چو کار افتاد

12. در غم بهلی مار را، تنها بدوانی خود

13. چون اوحدی از بیشی عذر تو همی خواهد

14. دانم که بهر جرمش از پیش نرانی خود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* سخنوران ز سخن پیش تو فرو مانند
* چنان کسیکه به پیمانه خورده باشد بنگ
شعر کامل
فرخی سیستانی
* ده روزه مهر گردون افسانه است و افسون
* نیکی به جای یاران فرصت شمار یارا
شعر کامل
حافظ
* در زلف تو دادند نگارا خبر دل
* معذورم اگر آمده‌ام بر اثر دل
شعر کامل
سنایی