اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 345

1. ای کون و مکان از تو، اندر چه مکانی خود؟

2. مثل تو نمی‌یابم، آخر به چه مانی خود؟

3. هر کس که تو می‌بینی حالی بتو می‌گوید:

4. من هیچ نمی‌گویم، دانم که تو دانی خود

5. چون ز آتش آن شادی رنگیم نیفزودی

6. زین دود که بر کردی رنگی برسانی خود

7. من فاش همی دیدم روی تو ز هر رویی

8. اکنون چو نظر کردم از دیده نهانی خود

9. کس را چو نمی‌خواهی کاگه شود از حالت

10. خواهی که نماند کس، تا شاد بمانی خود

11. همراه شوی با ما و آنگاه چو کار افتاد

12. در غم بهلی مار را، تنها بدوانی خود

13. چون اوحدی از بیشی عذر تو همی خواهد

14. دانم که بهر جرمش از پیش نرانی خود


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شاه را به بود از طاعت صدساله و زهد
* قدر یک ساعته عمری که در او داد کند
شعر کامل
حافظ
* حدیث روضه نگویم گل بهشت نبویم
* جمال حور نجویم دوان به سوی تو باشم
شعر کامل
سعدی
* دل رام دستت شد ولی بر وی میفشان آستین
* ترسم که ناگه رم دهی این مرغ دست آموز را
شعر کامل
وحشی بافقی