اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 371

1. دلی که در سر زلف شما همی آید

2. به پای خویش به دام بلا همی آید

3. بر آستان تو موقوفم، ای سعادت آن

4. کز آستان تو اندر سرا همی آید

5. نشانه جز دل ما نیست تیر چشم ترا

6. اگر صواب رود ور خطا همی آید

7. اگر بر تو به پا آمدم مرنج، که زود

8. به سر برون رود آن کو به پا همی آید

9. به دست حیلت و افسون سپر نشاید ساخت

10. بر آن رمیده که تیر قضا همی آید

11. دلم شکایت بیگانگان چگونه کند؟

12. چو بر من این همه از آشنا همی آید

13. هم آتشیست که در جان اوحدی زده‌ای

14. و گرنه این همه دود از کجا همی آید؟


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* لاله را چهره شود چون شنبلید
* کو چو گل در بوستان آید همی
شعر کامل
سیف فرغانی
* ای خوشا در مجلس روحانیان گاه صبوح
* دلنوازان عود سوز و پرده سازان عود ساز
شعر کامل
خواجوی کرمانی
* اگر هوشمندی به معنی گرای
* که معنی بماند ز صورت بجای
شعر کامل
سعدی