اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 404

1. پاکبازان را چه خارا و چه خز؟

2. گر به رنگی قانعی در خرقه خز

3. جامه گه ازرق کنی، گاهی سیاه

4. جامه خود دانی، تو مردم را مرز

5. آخرت زندان تن خواهد شدن

6. این که بر خود می‌تنی چون کرم قز

7. گر تو ایزد را بدین خواهی شناخت

8. نیک دور افتاده‌ای، سودا مپز

9. چون نخواهی فهم کردن، زان چه سود؟

10. گر منت مشروح گویم، یا لغز

11. محتسب گو: در پی رندان مرو

12. کین جماعت را نباشد سنگ و گز

13. عیب مستان کم کن و در مجلس آی

14. گر ننوشی باده‌ای، سیبی بگز

15. باده خوردن در بهار ار ظلم بود

16. در زمستان خود نمی‌جوشید رز

17. گوش داری گفتهای اوحدی

18. تا که لؤلؤ را بدانی از خرز


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* شکوفه با ثمر هرگز نگردد جمع در یک جا
* محال است این که با هم نعمت و دندان شود پیدا
شعر کامل
صائب تبریزی
* نیاید نکوکار از بدرگان
* محال است دوزندگی از سگان
شعر کامل
سعدی
* قامت به ناز افراخته، خلقی ز پا انداخته
* دل‌ها مسخر ساخته، کشورستانی را ببین
شعر کامل
فروغی بسطامی