اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 420

1. به رخ شمع شبستانم تویی بس

2. به قامت سرو بستانم تویی بس

3. نهان بودی زما، پیداستی باز

4. کنون پیدا و پنهانم تویی بس

5. من و ما و دل و جان و سر و مال

6. همه کفرست، ایمانم تویی بس

7. اگر در دل کسی بود، آن ندانم

8. میان نقطهٔ جانم تویی بس

9. گر از خود دیگری گوید، من از تو

10. همی گویم، که برهانم تویی بس

11. مرا پرسند: کز دانش چه دانی؟

12. چه دانم؟ هر چه میدانم تویی بس

13. ز گل رویان این عالم که هستند

14. من آن می‌جویم و آنم تویی بس

15. نمیدانم که دردم را سبب چیست؟

16. همی دانم که: درمانم تویی بس

17. درین راه اوحدی را رهبری نیست

18. دلیل این بیابانم تویی بس


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

ابیات برگزیده

* مشو از صحبت بی برگ و نوایان غافل
* که شب قدر نهان در رمضان می باشد
شعر کامل
صائب تبریزی
* گر شبی در خانه جانانه مهمانت کنند
* گول نعمت را مخور مشغول صاحب خانه باش
شعر کامل
فروغی بسطامی
* از تنگی دل است که کم گریه می کنم
* مینای غنچه زود نریزد گلاب را
شعر کامل
صائب تبریزی