لینک اشتراک گذاری
کپی شد
اوحدی_دیوانغزل ها (فهرست)

غزل شمارهٔ 542

1. به تازه باد جدایی گلی ببرد ز باغم

2. که همچو بلبل مسکین از آن به درد و به داغم

3. اگر حدیث مشوش کنم بدیع نباشد

4. که از فراق عزیزان مشوشست دماغم

5. مرا مبر به تفرج، مکن حدیث تماشا

6. که بر جمال رخ او، نه مرد گلشن و راغم

7. چراغ خویش به آتش گرفتمی همه وقتی

8. چه آتشست جدایی؟ کزان بمرد چراغم

9. از آنزمان که ببستند باغ وصل ترا در

10. نه میل بود به صحرا، نه دل کشید به باغم

11. همیشه با دل فارغ نشستمی من و اکنون

12. خیال روی تو فرصت نمی‌دهد به فراغم

13. چو اوحدی گرو از بلبلان اگر چه ببردم

14. ز هجرت، ای گل رنگین، زبان گرفته چو زاغم


بعدیقبلی

هیچ نظری ثبت نشده

حمایت مالی

حمایت مالی داوطلبانه و اختیاری

ابیات برگزیده

* عالم چو کوه طور شد هر ذره‌اش پرنور شد
* مانند موسی روح هم افتاد بی‌هوش از لقا
شعر کامل
مولوی
* رواق منظر چشم من آشیانه توست
* کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست
شعر کامل
حافظ
* من بر سرآنم که به زلف تو زنم دست
* تا سنبل زلف تو چه سرداشته باشد
شعر کامل
صائب تبریزی